W okresie umocnienia złotego wobec głównych światowych walut (lata 2007-2008) zaciągnięto 260 tysięcy kredytów we frankach szwajcarskich. Potem jednak frank szybko się umocnił, co kredytobiorcy odczuli w postaci coraz wyższych rat. Zdaniem Jarosława Sadowskiego, głównego analityka Expander Advisors istnieje jednak niezależny od decyzji polityków i sądów sposób na ograniczenie kosztów spłaty.
– Jeżeli ktoś ma kredyt hipoteczny we frankach, to przede wszystkim powinien pomyśleć o tym, żeby samodzielnie kupować walutę – mówi Jarosław Sadowski. – Można to zrobić w zwykłych lub internetowych kantorach, a nawet w banku, który ma atrakcyjny kurs, ale niekoniecznie w tym, w którym mamy kredyt.
Banki udzielając kredytu biorą pod uwagę niższy kurs kupna waluty, a podczas spłaty – kurs jej sprzedaży, który jest wyższy. Pozwala im to zarabiać na spreadach, czyli różnicach między tymi dwoma kursami.
– Spread walutowy to swego rodzaju ukryta prowizja przy każdej racie – mówi Sadowski.
Decydując się na samodzielny zakup waluty, kredytobiorca unika płacenia tej prowizji. Może tez poczekać na moment chwilowego osłabienia franka i kupić większą ilość waluty na spłacenie kilku rat.
– Kolejna korzyść tego rozwiązania polega na tym, że możemy sami wybrać moment, w którym zdecydujemy się dokonać wymiany – mówi Sadowski. – Gdy dokonuje jej bank, robi to zawsze w określonym dniu miesiąca, a kurs niekoniecznie musi być wówczas korzystny.
Jak podkreśla analityk, w ostatnim roku stosunkowo łatwo było wytypować korzystne momenty do zakupu franków.
– W ciągu ostatniego roku frank wahał się w stałym przedziale – od 3,3 zł do 3,55 zł, a średnio znajdował się na poziomie ok. 3,4 zł. Ten, kto to zaobserwował, mógł kupować franki tylko wtedy, gdy kurs był poniżej tej przeciętnej – zauważa.
Zdaniem Sadowskiego, na uniknięciu spreadu walutowego można oszczędzić ok. 50 złotych miesięcznie, a drugie tyle – na zakupie waluty w korzystnym momencie.
– Jeżeli 100 zł przemnożymy przez liczbę miesięcy w roku i jeszcze przez 30 lat spłaty kredytu, to robią się z tego naprawdę duże kwoty. Warto więc pomyśleć o takim rozwiązaniu. Pamiętajmy, że potrzebny jest tu aneks do umowy kredytowej, który banki muszą podpisać bezpłatnie – przekonuje Sadowski.
