Michnik został uhonorowany za "czynienie Polski lepszą".Kapituła zrezygnowała z szerszego uzasadniania uznając, że "zasługilaureata dla budowania wolnej, bezpiecznej i cieszącej sięmiędzynarodowym prestiżem Polski są oczywiste".
Wręczając Orła Michnikowi b. premier, a zarazem przewodniczącykapituły nagrody podkreślił, że Adam Michnik czynił Polskę lepszązarówno gdy siedział w więzieniu, gdy zaangażował się w"Solidarność", a także jako pisarz należący - jak to określił - dogrona pisarzy "chorych na Polskę" i walczących o to, by była onatolerancyjna i otwarta.
"Obecnie potrzeba czynienia Polski lepszą jest coraz większa" -zaznaczył Mazowiecki.
Michnik odbierając nagrodę podkreślił, że traktuje ją jako"zobowiązanie" by dochować wierności wartościom, które pozostawiłKarski. Red. naczelny "GW" dodał, że osobiście znał patrona nagrodyi uważa go za jednego z najważniejszych ludzi, których miał okazjęspotkać. "Dla mnie był on obok Miłosza, Giedroycia iNowaka-Jeziorańskiego wielkim autorytetem polskiej emigracji" -powiedział Michnik.
Michnik podkreślił, że Karski był jednym z "najbardziej prawychPolaków XX wieku" oraz, że nagrodę jego imienia traktuje "jakouznanie dla +Gazety+, której jest jakimś symbolem".
Adam Michnik to historyk, publicysta, pierwszy redaktor naczelny"Gazety Wyborczej", uważany za jedną z najbardziej wpływowychpostaci w III Rzeczpospolitej.
W działalność polityczną angażował się jeszcze podczas studiówhistorycznych na UW, z których został ostatecznie relegowany zaprotest przeciwko zdjęciu "Dziadów" A. Mickiewicza ze sceny TeatruNarodowego. Wkrótce potem został aresztowany i skazany na trzy latawięzienia. W 1977 r. zaangażował się w działalność Komitetu ObronyRobotników, a następnie Komitetu Samoobrony Społecznej KOR. Wlatach 70. Michnik redagował pisma "drugiego obiegu" m.in."Biuletyn Informacyjny".
W stanie wojennym internowany, a następnie postawiony w stanoskarżenia i aresztowany pod zarzutem próby obalenia ustroju;wyszedł na mocy amnestii w 1984 roku. W 1983 r. napisał z więzieniagłośny list do generała Czesława Kiszczaka, w którym w ostrychsłowach odrzucił ofertę uwolnienia w zamian za wyjazd z kraju. Wlutym 1985 r. ponownie został aresztowany, a następnie skazany wtzw. procesie gdańskim (razem z Władysławem Frasyniukiem i BogdanemLisem) na trzy lata więzienia - wyszedł na mocy amnestii w 1986roku.
W 1988 r. Michnik został doradcą nieformalnego KomitetuKoordynacyjnego Lecha Wałęsy, a następnie członkiem KomitetuObywatelskiego "Solidarność". Aktywnie uczestniczył w obradachOkrągłego Stołu. Po ich zakończeniu zajął się organizacjącodziennej gazety, która miała być głosem Komitetu Obywatelskiegoprzed zbliżającymi się wyborami i został pierwszym redaktoremnaczelnym "Gazety Wyborczej".
Michnik jest laureatem licznych nagród i wyróżnień m.in. NagrodyPraw Człowieka im. Roberta F. Kennedy'ego, Prix de la Libertefrancuskiego PEN-Clubu, Francuskiej Legii Honorowej, NagrodyDziennikarstwa i Demokracji OBWE. Jest też autorem wilu książekm.in. "Kościół, lewica, dialog", "Wyznania nawróconego dysydenta","Wściekłość i wstyd".
Obok Michnika laureatem Orła Karskiego za 2006 r. został teżdyrektor Ligi Przeciw Zniesławianiu Abraham H. Foxman, który wkwietniu w Waszyngtonie odebrał nagrodę z rąk bpa TadeuszaPieronka. Kapituła Orłów przyznała nagrodę Foxmanowi za "niezłomnąwalkę przeciw zniesławianiu i odważne mówienie nienawiści: +Nigdywięcej+".
Foxman kieruje działalnością liczącej 93 lata Ligi PrzeciwZniesławianiu (Anti-Defamation League, ADL), która powstała byprzeciwstawić się fali agresywnego antysemityzmu, jaki panowałwówczas w USA. Z czasem ADL przerodziła się w organizację oświatowym zasięgu przeciwstawiającą się aktom nienawiści iponiżania wobec Żydów oraz wszystkich innych mniejszościreligijnych, narodowych, etnicznych i kulturalnych.
Fundator Orłów, Jan Karski to legendarny kurier rządu polskiegow Londynie, który w czasie II wojny światowej przedostał się zokupowanej Polski do Wielkiej Brytanii i USA, gdzie przekazałrządom alianckim informacje o dokonywanej przez okupantówniemieckich zagładzie ludności żydowskiej w Polsce. Po wojnieKarski pozostał w USA, gdzie przez 40 lat wykładał w jezuickimUniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie stosunki międzynarodowe iteorię komunizmu, przez 19 lat wykładał też w Pentagonie.
W 1982 r. otrzymał tytuł "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata", w1995 r. został odznaczony Orderem Orła Białego, w 1998 r., w 50.rocznicę powstania państwa Izrael, otrzymał nominację do PokojowejNagrody Nobla. Zmarł w Stanach Zjednoczonych w lipcu 2000 r.
Swoją nagrodę ustanowił w kwietniu 2000 r. Miała byćprzyznawana tym, którzy "godnie nad Polską potrafią się zafrasować(w przypadku Polaków) oraz tym, którzy nie będąc Polakami niepozostają wobec naszego kraju obojętni". Nagroda ma charakterhonorowy i nie towarzyszy jej żadna gratyfikacja finansowa.Wyróżnieni otrzymują statuetkę Orła. Kapitułę nagrody stanowią jejlaureaci.
W latach ubiegłych laureatami Orłów Jana Karskiego byli m.in.:redakcja "Tygodnika Powszechnego", włoska pisarka i dziennikarkaOriana Fallaci, ks. prof. Józef Tischner, ostatni żyjący dowódcapowstania w warszawskim getcie Marek Edelman, abp Alfons Nossol, b.premier Tadeusz Mazowiecki, prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenkooraz szef Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie prof.Feliks Tych.
