Małgorzata Łyjak za Ireneusza Misiejuka szefową biura prawnego Polskiego Radia

Króciutko. Na stulecie Radia szykowana jest taka wizja. W zakresie przekazu - coraz bardziej tępa tuba propagandowa obecnych władz opakowana w dość bezwartościową papkę popkulturową i reklamy liczone w tonach. Wyjątek - Dwójka. W działaności wewnętrznej "zupactwo" (nieformalne pojęcie z zakresu życia wojskowego - bezwarunkowe wykonywanie idiotycznych rozkazów bez żadnej refleksji czy jakiegokolwiek zastanowienia pod groźbą domniemanej/realnej kary) połączone z rozrastającym się "biurem prawnym", gdzie by wykonać jakąś czynność trzeba mieć tysiąc podkładek zatwierdzanych przez rozrastające się tabuny prawników, doradców i innej maści "specjalistów od wszystkiego". Sprawdzone bojem.
Radio było kiedyś piękną ideą, fajną instytucją i ciekawym miejscem pracy. To jednak stanowczo - przeszłość.
Radio było kiedyś piękną ideą

Dodam, że taką atmosferę i styl działania tworzą przede wszystkim "ludzie pięciominutowi", którzy przyszli nie wiadomo skąd, nie mają żadnej atencji do tego medium i traktują sami swój pobyt w instytucji jako przejściowy i tylko merkantylny. Jeśli to potrwa jeszcze jakiś czas to Radio pozostanie intelektualną wydmuszką, zamiecioną prędzej czy później pod dywan historii.

Ale czarny pas w obciąganiu ma.