Przedsiębiorcy w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą często wykorzystują prywatne samochody osobowe. Choć pojazdy te nie stanowią majątku przedsiębiorstwa, przepisy prawa podatkowego dopuszczają możliwość zaliczenia wydatków poniesionych w związku z ich wykorzystywaniem do kosztów podatkowych firmy, ale tylko do wysokości określonego limitu. W celu ustalenia dokładnej wartości tego limitu, stosuje się ewidencję przebiegu pojazdu. Limitowany koszt podatkowy pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Jak już zostało wspomniane, wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego stanowiącego prywatny majątek przedsiębiorcy, ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, ale tylko do wysokości limitu, popularnie określanego mianem „kilometrówki”. Limit do którego wydatki poniesione w związku z eksploatacją prywatnego samochodu (nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych) na cele działalności gospodarczej, ustala się na koniec każdego miesiąca narastająco, mnożąc faktyczną liczbę przebytych kilometrów i stawkę za 1 km dla danego samochodu. Ich wysokość wynosi: 1) dla samochodu osobowego: a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 - 0,5214 zł, b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 - 0,8358 zł,
2) dla motocykla - 0,2302 zł,
3) dla motoroweru - 0,1382 zł. Ponadto, w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W razie jej braku wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Ewidencja przebiegu Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu ciąży na osobie faktycznie używającej samochód lub inny wykorzystywany w działalności pojazd. Dopiero na koniec miesiąca wykaz ten powinien zostać potwierdzony przez przedsiębiorcę.
Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: • imię i nazwisko, • adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, • numer rejestracyjny pojazdu , • pojemność silnika, • kolejny numer wpisu, • datę i cel wyjazdu, • opis trasy (skąd – dokąd), • liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, • stawkę za 1 km przebiegu, • kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu, • podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. Kwota zaliczana do kosztów uzyskania przychodów Co więcej, oprócz ewidencji przebiegu pojazdu przedsiębiorca powinien prowadzić miesięczne zestawienie faktycznie poniesionych wydatków, ujmując w nim faktury określające numer rejestracyjny pojazdu. Dopiero posiadając oba zestawienia (ewidencję przebiegu oraz zestawienie faktycznie poniesionych wydatków) można przejść do ustalenia wartość które stanowią w danym miesiącu koszt uzyskania przychodu.
Elżbieta Węcławik, Tax Care Dorota Kępka, księgowa Tax Care
