Jeśli rozwiązanie zostanie dobrze przyjęte i nastąpi jego masowe wdrożenie, możemy stanąć u progu rewolucji, która zmieni nawyki telewidzów.
iMP ma być dla sektora telewizyjnego tym, czym iTunes jest dla branży muzycznej. Technologia pozwala widzom na pobranie z sieci dowolnego programu telewizyjnego z ostatniego tygodnia, a tym samym uwolnienie się z niewoli ramówki telewizyjnej czy konieczności nagrywania ulubionych programów. Teraz każda audycja, której nie będzie można obejrzeć w trakcie emisji, będzie dostępna przez kilka kolejnych dni. Taki model dystrybucji zapewne bardziej przystaje do nawyków dzisiejszych konsumentów, niż tradycyjne transmisje. Wydaje się to potwierdzać fakt, że od jakiegoś czasu najciekawsze programy telewizyjne regularnie pojawiają się w nielegalnych internetowych sieciach wymiany plików.
BBC widzi szansę popularyzacji iMG w tym, że już ponad 7 mln brytyjskich domów posiada szerokopasmowe łącze internetowe, niezbędne do przesyłania programów. Większym problemem od ograniczeń technologicznych mogą okazać się jednak kwestie prawne. Przedstawiciele BBC oczekują jednak, że w trakcie testów uda się wyjaśnić wszystkie sporne kwestie z właścicielami praw do udostępnianych programów. Publiczne testy iMP ruszą we wrześniu i potrwają do grudnia. Użytkownicy innowacyjnej technologii będą mieć dostęp do ponad 190 godzin audycji telewizyjnych, 310 programów radiowych i wybranych filmów. Po upływie tygodnia od emisji, pobrane pliki zostaną automatycznie skasowane z dysku. Źródło: The Guardian
