Ile zapłacimy podatku za zgłoszenie pożyczki po fakcie

Do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych zobowiązany jest pożyczkobiorca. 2-proc. podatek od wartości pożyczki trzeba wykazać w deklaracji PCC-3 przed upływem 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Obowiązujące przepisy podatkowe przewidują sytuacje, w których podatnik może skorzystać ze zwolnienia od płacenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Jedną z nich jest udzielenie pożyczki najbliższej rodzinie – rodzicom, dziadkom, rodzeństwu, małżonkowi, dzieciom, wnukom, jak również macosze i ojczymowi (tzw. zerowa grupa podatkowa).

Gdy wartość tej pożyczki przekroczy jednak 9637 zł, zwolnienie będzie możliwe po spełnieniu dodatkowych warunków. Jeden z nich zobowiązuje pożyczkobiorcę do złożenia w ciągu 14 dni w swoim urzędzie skarbowym deklaracji PCC-3, drugi natomiast mówi o tym, że pożyczka musi zostać przekazana pożyczkobiorcy na konto bankowe, a nie w formie gotówki.

Jeśli zaś pieniądze pożyczane są od członków rodziny z pierwszej grupy podatkowej (teściowie, zięć, synowa), kwota wolna wynosi wyłącznie 9637 zł – od nadwyżki trzeba zapłacić 2-proc. podatek.

W przypadku pożyczek od osób obcych (np. znajomych), zapożyczający się skorzysta ze zwolnienia od PCC, jeśli zmieści się w znacznie niższym limicie – łączna wartość pożyczek nie może przekroczyć 5000 zł od jednej osoby oraz 25 000 zł od wielu różnych osób w okresie trzech kolejnych lat kalendarzowych.

Pożyczając pieniądze od tej samej osoby więcej niż raz należy sumować kwoty pożyczek (w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym udzielona została ostatnia pożyczka) i pilnować, aby nie przekroczyć limitów uprawniających do zwolnienia.