Pojęcie przenośności numerów (number portability) oznacza uprawnienie abonenta do zachowania posiadanego numeru telefonu przy zmianie operatora sieci (dostawcy usługi), miejsca korzystania z usługi lub rodzaju usługi. Polskie prawo przewiduje obecnie takie uprawnienie tylko dla abonentów sieci stacjonarnych. Nowy projekt ustawy, przedłożony przez rząd parlamentowi w lutym br., gwarantuje takie uprawnienie także dla użytkowników sieci komórkowych. Nie dotyczy to jednak zachowania numeru pomiędzy sieciami stacjonarnymi i ruchomymi.
W aktualnym stanie prawnym nie istnieją obowiązkowe normy ani wymagania techniczne, które jednoznacznie określałyby sposób realizacji przenośności numerów pomiędzy sieciami różnych operatorów. Prawo nie wskazuje też podmiotu, który miałby odpowiadać za dokonanie wyboru metody realizacji przenośności numerów.
W tej sytuacji Prezes URTiP, dostrzegając pilną potrzebę skoordynowania działań operatorów, podjął – w porozumieniu z zainteresowanymi podmiotami – działania zmierzające do określenia technicznych warunków realizacji przenośności numerów. Celem tych działań jest wypracowanie takiego rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez wszystkich zainteresowanych operatorów. W efekcie umożliwi to pełną i właściwą realizację uprawnień abonentów.
Stanowisko Prezesa URTiP w sprawie przenośności numerów w publicznych sieciach telefonicznych, będące ważnym elementem wspomnianych powyżej działań, zawiera następujące informacje:
definicje i rodzaje przenośności numerów w sieciach stacjonarnych i sieciach ruchomych;
uregulowania prawne Unii Europejskiej w tym zakresie;
polskie uregulowania prawne w zakresie zachowania przydzielonego numeru;
warianty realizacji technicznej przenośności numerów (w tym metody związane z wykorzystywaniem centralnych baz danych o przeniesionych numerach);
opis dotychczasowych działań Prezesa URTiP;
potrzebę wypracowania technicznego modelu przenośności numerów.
