Swój doktorat Marek Goliszewski obronił na Uniwersytecie Warszawskim w czerwcu 2014 roku. Pisał w nim o dialogu społecznym w Polsce. O nadaniu mu tytułu Rada Wydziału Zarządzania UW miała ostatecznie zadecydować w październiku ub.r. Jej członkowie uznali jednak, że tytułu Doktora nie należy mu przyznawać.
Zdaniem prezesa BCC, taki werdykt zapadł wskutek publikacji „Gazety Wyborczej” z października 2014 roku, w których krytycznie pisano o jego pracy doktorskiej i okolicznościach jej powstania. Swoje teksty poświęcili tej sprawie m.in. Jacek Żakowski i Agnieszka Kublik. Żakowski pisał m.in. o „skandalicznym doktoracie prezesa BCC” i o tym, że podczas obrony pracy doszło do konfliktu interesów.
Marek Goliszewski w przesłanym we wtorek liście otwartym do mediów podkreśla, że w serii publikacji został pomówiony „o kumoterstwo, plagiat, łapówkarstwo i interesowność w związku z toczącym się przewodem doktorskim”.
- Nie można mówić o wykonywaniu mandatu społecznego przez tych redaktorów, którzy rozgłaszają nieprawdziwe i godzące w dobre imię zarzuty. Takie działania nie mają nic wspólnego z realizacją misji społecznej dziennikarza i uzasadnionym interesem publicznym - pisze szef Business Centre Club. - W moim przypadku miała nim być rzekomo „obywatelska troska” o jakość doktoratów w Polsce. Ale po zakończeniu serii artykułów wyłącznie na mój temat, autorzy nie zgłębiali już dalej sprawy. Trudno też uwierzyć w przypadek, że wybrali termin publikacji na krótko przed posiedzeniem Rady Wydziału, decydującym o nadaniu mi stopnia doktora - dodaje.
Goliszewski broni się, że oskarżano go o plagiat, a autoryzowane testy antyplagiatowe go nie wykazały, zaś Dziekan Wydziału Zarządzania UW nie wskazał, które fragmenty jego pracy miałyby być plagiatami. Podkreśla, że o celowości tematu i zasadności jego doktoratu zabrały głos autorytety jak prezes PAN prof. Michał Kleiber czy prof. Leszek Balcerowicz.
W liście szef BCC twierdzi, że Jacek Żakowski, Agnieszka Kublik oraz Piotr Nowak, publikujący w portalach Codziennikfeministyczny.pl i Strajk.eu oskarżyli go „de facto o przekupstwo i podnosili zarzuty dotyczące niskiej jakości dysertacji” (rozprawy naukowej - red). Żali się, że Żakowski ani przed, ani po opublikowaniu felietonów na temat jego doktoratu nie zadzwonił do niego. - Kublik zaledwie raz, przed swoim pierwszym artykułem, poprzedzającym całą ich negatywną serię. I tylko po to, by nakłaniać mnie do wycofania dysertacji. Nie wycofałem - pisze Goliszewski.
- J. Żakowki, A. Kublik i P. Nowak w swoim krytycyzmie nie wskazali na żadne normy etyczne i prawne, które zakazywałyby potępianych przez nich więzów przyjaźni miedzy promotorami a doktorantami. Takich zakazów czy nakazów zwyczajnie bowiem w kodeksach deontologii nie ma - argumentuje prezes BCC.
Marek Goliszewski zdecydował się też pozwać Adama Michnika - Obwiniam redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej” o zaniechanie sprawowania pieczy nad przygotowaniem i publikowaniem materiałów prasowych J. Żakowskiego i A. Kublik. To szczególnie przykra dla mnie sprawa. Adama Michnika poważałem. Próbowaliśmy razem ratować Unię Wolności, później budować partię z prof. Religą, B. Geremkiem i innym byłymi działaczami opozycji demokratycznej w PRL - pisze szef BCC.
Prezes BCC podkreśla, że pozywając dziennikarzy nie kieruje się potrzebą rewanżu czy odszkodowania finansowego. - Nie liczę na korzyści osobiste. Zależy mi przede wszystkim na opinii sądu i sprawiedliwym wyroku - konkluduje Goliszewski.
Wczoraj nie udało nam się uzyskać komentarza od osób, które zdecydował się pozwać Marek Goliszewski.
W art. 212 kodeksu karnego jest zapisane, że ten kto pomówi kogoś w środkach masowego komunikowania „podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”. Dziennikarze od dawna apelują do polityków o jego usunięcie z kodeksu karnego.
