Andrzej Korzyński to wybitny kompozytor muzyki filmowej i wielu przebojów - był także uważnym obserwatorem kultury dyskotekowej, która rozkwitła w Polsce w czasach schyłkowego PRL-u. - Daleko jeszcze było do pierwszych przegranych przez PZPR wyborów, ale obyczaje zmieniały się szybko, nastąpił czas bazarów, piractwa kasetowego, narodziła się „piosenka chodnikowa”. Z tych obserwacji zrodziła się postać Franka Kimono, najsłynniejszego didżeja PRL-u - komentuje Maria Szabłowska z radiowej Jedynki, autorka cyklu.
Korzyński napisał muzykę i teksty piosenek, ale nie bardzo wiedział, kto ma je zaśpiewać. I nie miał czasu o tym myśleć, bo był zajęty nagrywaniem piosenek do filmu o Panu Kleksie. Pewnego wieczoru w studiu Polskiego Radia, po zakończeniu kolejnej sesji nagraniowej, Korzyński poprosił odtwórcę roli Kleksa, czyli Piotra Fronczewskiego, by spróbował wcielić się w postać DJ’a. - Piotr nie był pewny, czy mu przystoi grać takiego faceta, ale gdy zachęcił go do tego sam Gustaw Holoubek, Fronczewski spróbował. Niektórzy do dziś nie wierzą, że Pan Kleks i Kimono to ten sam aktor - mówi Szabłowska.
Każdy z odcinków nowego cyklu poprzedzony jest komentarzem Andrzeja Korzyńskiego, w którym odwołuje się do doświadczeń z tamtych lat. Nie zabraknie również wspomnień Piotra Fronczewskiego. Wiele cytatów z jego piosenek – opublikowanych na płytach „Franek Kimono” (1984) i „Na progu raju” (1986) – weszło do języka potocznego („Po dobrej wódzie lepszy jestem w dżudzie”; „Na bramce stoję, nikogo się nie boję”, „Ciosy karate ćwiczyłem z bratem”). Choć pojawił się właściwie przez przypadek, to bardzo szybko znalazł na pierwszym miejscu listy przebojów Programu 1 Polskiego Radia, o czym Piotr Fronczewski dowiedział się od swoich córek.
Cyklu 22 miniatur „Znowu razem” można słuchać w Programie 1 Polskiego Radia w paśmie „Muzyczna Jedynka” do 31 października od poniedziałku do piątku o godz. 14.50.
