Zdaniem specjalistów wyrób tkanin był efektem pragnienia naśladowania natury przez człowieka. Pierwsze, prymitywne w formie, tkaniny człowiek zaczął wyrabiać już przed 8 tysiącami lat. Były to wyroby zrobione z luźno splecionych włókien, traw, pasków zwierzęcej skóry, a nawet gałęzi. Prymitywne warsztaty tkackie zaczęły powstawać już w neolicie, a pierwsze tkaniny miały naturalne kolory włókien. Z czasem, w miarę postępu technicznego, tkaniny stawały się coraz cieńsze, lżejsze i bardziej miękkie. Szybko też przestały służyć człowiekowi wyłącznie do okrywania ciała.
– Tkaniny w naszych wnętrzach były zawsze, bo zapewniały nam ciepło, takie fizyczne ciepło. Po prostu wydzielaliśmy sobie mniejsze strefy i te grube tkaniny zatrzymywały to ciepło, bo jeszcze nie było centralnego ogrzewania. Dodawały też ciepła wizualnego. Dobieranie kolorów, grube aksamity, to wiązało się też z naszymi zmieniającymi się potrzebami estetycznymi. Dzisiaj tkaniny są dużo lżejsze, w dużo większym stopniu przywiązujemy też wagę do ich funkcjonalności. Co nie oznacza, że my tej estetyki nie doceniamy – mówi dr Krystyna Łuczak-Surówka, historyk sztuki i designu.
Nowoczesne tkaniny muszą spełniać dwa warunki: być zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne. Zaawansowana technologia sprawia, że znacznie poszerzają się możliwości wykorzystania jednej tkaniny. Hitem ostatnich kilku sezonów są materiały wielofunkcyjne, które można wykorzystać zarówno do obicia krzeseł, uszycia zasłon, jak i abażuru na kinkiet. Coraz bardziej zaciera się granica między przestrzenią zewnętrzną i wewnętrzną. Nowe technologie umożliwiają posiadanie mebli w tej samej tkaninie zarówno w salonie, jak i ogrodzie.
– Technologia sprawiła, że te same tkaniny możemy zastosować w środku naszego domu i na zewnątrz, na przykład na tarasie. I nie będzie to inna tkanina w tym samym kolorze i o podobnej strukturze, tylko dokładnie ta sama. Właściwie każda marka stara się dzisiaj mieć w swojej ofercie tkaniny, które są indoorowe i outdoorowe, czyli właśnie takie, które łączą dwie funkcje – mówi dr Krystyna Łuczak-Surówka.
Tkaniny XXI wieku cechuje także łatwość w czyszczeniu. Często wystarczy sama woda, ściereczka lub zwykła szkolna gumka do ścierania, aby usunąć zabrudzenia. Nie trzeba więc już chronić mebli przed małymi dziećmi lub zwierzętami domowymi. Nawet plama z wina lub po kawie jest łatwa do usunięcia.
– Przyzwyczailiśmy się w XX wieku, że są materiały i produkty powtarzalne, seryjne, że mamy tę gwarancję jakości oraz tego, że to jest to samo. Natomiast w XXI wieku chcemy czegoś więcej. Chcemy w tej masowej produkcji mieć też indywidualności, wiedzieć, że coś jest robione specjalnie dla nas. I stąd takie pochylenie się nad tym, że tkanina ma taką właściwość niemalże magiczną, że pod wpływem wody daje się czyścić. Rozwiązuje nam to dużo problemów i oszczędza czas – mówi dr Krystyna Łuczak-Surówka.
Tkaniny dają ogromne możliwości kreowania przestrzeni w indywidualnym, niepowtarzalnym stylu. Mogą nadać wnętrzu zarówno nowoczesny, jak i rustykalny charakter, w zależności od użytego materiału. Obrus z materiału w kwiaty nada kuchni przytulny wygląd, jedwab w salonie przywiedzie na myśl luksus i nowoczesność. Warto jednak pamiętać o tym, by tkanina pasowała do rodzaju mebla. Antyki nie będą dobrze wyglądały w towarzystwie pluszu lub lnu.
