729 tys. widzów „Warto rozmawiać”. TVP1 wygrała z TVP2, przegrała z TVN i Polsatem

Macieju. A teraz bez kpin wyjaśniam. Próbowałem oglądać i zasnąłem. Ten format zwyczajnie, po ludzku nie jest ciekawy. Gdyby mnie wówczas gość wkurzył, powiedział coś takiego, żebym wziął i przełączył, to bym się spierał co do treści. Ale ja zwyczajnie słuchałem i zasnąłem. Ze znudzenia gadającymi głowami. Nawet mi program krwi nie wzburzył. Nie ma większej katastrofy niż zasypiający widz.

Bez kpin odpowiadam: nie wszystko musi być dla wszystkich. Nie każdy musi lubić konserwatywną publicystykę (czy jak niektórzy to nazywają: gadające głowy).

1. "Gadające głowy" to format, sposób przedstawienia treści, nie sama treść. Istnieją gadające głowy lewicowe, prawicowe, konserwatywne, liberalne, buddyjskie, katolickie, etc. Format ten nie jest uznawany za najciekawszy, ale jest tani w produkcji.
2. Zgadzam się z głosami, że program Pospieszalskiego jest nudny. Korzysta z oklepanego formatu. Prowadzący ma w sobie niewiele wigoru. A co najgorsze, program jest bardzo przewidywalny. Gdy pozna się temat rozmowy, można bawić się w zgadywanie, co zostanie powiedziane.
3. Zgadzam się z opinią, że program nie jest "nudny z przyczyn politycznych", tylko "nudny po ludzku". Jałowy. Nie ze względu na ideologię, ale dlatego, że to program sam w sobie jest nieciekawy.